Tarninówka - nalewka z owoców tarniny

Czas przygotowania: około 30 minut

Czas leżakowania: 6 miesiąc

Będziemy potrzebować następujące składniki:

• 1 litr spirytusu
• 1/2 szklanka miodu
• 1/2 szklanki wody
• 1/2 szklanka wódki
• kilka goździków
• 1/2 kg owoców tarniny

Pyłek kwiatowy

Pyłek kwiatowy ( pierzga ) - to męskie komórki rozrodcze produkowane przez kwiaty i przynoszone do ula przez pszczoły w postaci obnoży. Pyłek to najwartościowszy produkt roślinny,  zawierający:

• aminokwasy - fenyloalanina, izoleucyna, leucyna, lizyna, metionina, treonina, walina, alanina, prolina, seryna, histydyna, glicyna i inne;
• cukry proste i złożone;
• tłuszcze;
• flawonoidy;

Cytrynówka - nalewka na cytrynach

Czas przygotowania: około 10 minut
Czas leżakowania: 1 miesiąc

Będziemy potrzebować następujące składniki:

• 1 litr wódki
• 1 szklanka miodu
• 4 duże cytryny

Kawówka - nalewka z ziaren kawy

Czas przygotowania: około 10 minut
Czas leżakowania: około 11 dni

Będziemy potrzebować następujące składniki:

• pół szklanki miodu
• 1 litr spirytusu
• 1 laska wanilii
• 50 ziaren kawy

Aloesówka

Czas przygotowania: około 30 minut
Czas leżakowania: około 2 tygodnie

Będziemy potrzebować następujące składniki:

• 0,75 litra czerwonego, wytrawnego wina
• pół szklanka miodu
• pół kilograma liści aloesu
• słój 2 litrowy

Sposób przygotowania - liście aloesu ( najlepiej dolne, urwane z rośliny przynajmniej trzyletniej, niepodlewanej przez 2 tygodnie ) rozdrobnić, zalać w słoju winem, dodać miód, wymieszać i odstawić na tydzień. Następnie przefiltrować, rozlać do butelek. Przechowywać w chłodnym, ciemnym miejscu.

Zastosowanie - działanie bakteriobójcze, grzybobójcze,antywirusowe oraz immunostymulujące. W niektórych przypadkach może wywołać uczulenie lub działanie przeczyszczające.

Nalewka na kwiatach akacji

Czas przygotowania: około 30 minut
Czas leżakowania: około 3 miesiące

Będziemy potrzebować następujące składniki:

• 2 szklanki białych kwiatów akacji
• 1 szklanka miodu ( najlepiej jasnego )
• pół litra wody

Miodówka - nalewka z miodu

Czas przygotowania: około 15 minut
Czas leżakowania: około 2 miesiące


Będziemy potrzebować następujące składniki:

• 2 cytryny
• 1 litr miodu ( może być wielokwiatowy )
• 1 litr wódki ( model dowolny )

Odmiany miodów

Miód wielokwiatowy - pochodzi on z nektaru różnych gatunków roślin uprawnych, łąkowych, górskich czy leśnych kwitnących w sezonie wegetacyjnym. W zależności od pory zbierania naktaru przez pszczoły wyróżniamy:

• miody wiosenne jasne;
• miody letnie i jesienne występujące w całej gamie kolorów począwszy od złocistych poprzez brązowe a skończywszy na ciemnych. Wielokwiatowy miód wiosenny ma delikatny zapach kwiatowy i łagodny smak.

Miód z roślin letnich i jesiennych jest ciemniejszy, odznacza się zdecydowanym smakiem i zapachem. O wartości odżywczej i leczniczej miodów wielokwiatowych decydują cukry proste ( glukoza i fruktoza ), enzymy, biopierwiastki i składniki antybiotyczne, których więcej posiadają miody z okresu lata.

Najlepszy jest na stany alergiczne i drogi oddechowe, choroby serca i naczyń krwionośnych, wyczerpanie fizyczne i psychiczne. Zalecany też do codziennego stosowania w żywieniu osób w różnym wieku ze względu na duże walory smakowe i odżywcze.

Miód lipowy - wytworzony przez pszczoły z nektarujących kwiatów lipy, głównie drobnolistnej, uważany za jeden z najsmaczniejszych i najlepszych miodów odmianowych. Płynny ma barwę od zielonkawo-żółtej do jasno-bursztynowej, a po skrystalizowaniu jest koloru biało-żółtego lub złocistego. W smaku jest dość ostry, lekko gorzkawy, ale o przyjemnym aromacie przypominającym woń kwiatów lipy. Oprócz cukrów redukujących w jego składzie są związki charakterystyczne dla kwiatów lipy tj: olejki eteryczne, flawonidy, garbniki i enzymy o właściwościach antybiotycznych.

Zastosowanie - uważany za najlepsze lekarstwo przy przeziębieniach i chorobach z wysoką temperaturą. Stosowany jest w chorobach: dolnych i górnych dróg oddechowych, układu krążenia, chorobach dróg moczowych, nerwicach i schorzeniach reumatycznych.

Miód gryczany - ma ciemnoherbaciane do brunatnego zabarwienie i ostry lekko piekący smak. Zawiera dużo cukru owocowego oraz związki charakterystyczne dla kwiatów gryki tj. magnez, fosfor, miedź, bor i inne biopierwiastki. W miodzie tym, więcej niż w innych jest witaminy C, B1, B2, PP. Zawiera duże ilości aminokwasów ( aspiryny, glutaminy )bogaty jest w liczne enzymy.

Ma duże zastosowanie w profilaktyce i lecznictwie, szczególnie w zapobieganiu i leczeniu chorób serca, układu krążenia, miażdżycy, a także w okresach rekonwalescencji po zabiegach operacyjnych.

Korzystnie działa w stanie wyczerpania, pobudza procesy odnowy i wzmacnia organizm. Przydatny w schorzeniach wątroby, przy osłabieniu wzroku, słuchu i pamięci.

Miód rzepakowy - po odwirowaniu w stanie płynnym ma barwę słomkową, lekko zielonkawą, krystalizuje bardzo szybko w ciągu kilku dni przyjmując konsystencję kremową o kolorze białym, jasno-szarym.
Zawiera w swym składzie wyłącznie cukry proste, znaczne ilości olejków eterycznych i duże ilości aminokwasów.
Posiada duże wartości odżywcze, znalazł tez zastosowanie w leczeniu:

• chorób układu krążenia;
• serca;
• wątroby i dróg żółciowych;

Cenny jest jako środek pomocniczy w schorzeniach nerek i układu moczowego. Zawiera dużo glukozy, jest więc wchłaniany już w przełyku i wzmacnia organizm, ułatwia gojenie ran i oparzeń.

Miód akacjowy - jest bardzo jasny, swoim kolorem i konsystencją przypomina syrop cukrowy. Zawiera dużą ilość fruktozy, co sprawia, że krystalizuje bardzo wolno, przyjmując białą lub kremowo-żółtą barwę. W smaku jest słodki, o słabym aromacie znamionującym zapach kwiatów akacji.

Jest produktem bogatym w cukry proste, łatwo przyswajalne o niskiej aktywności antybiotycznej.

Używa się go w leczeniu wrzodów żołądka, nadkwasoty, stanów zapalnych błony śluzowej i jelit.
Jest cenną odżywką regeneracyjną w stanach zmęczenia, a ze względu na delikatny smak i aromat szczególnie lubiany jest przez dzieci.

Miód wrzosowy - w stanie płynnym ma barwę czerwono-brunatną i charakterystyczną galaretowatą konsystencję. Po skrystalizowaniu jest koloru pomarańczowego lub brunatnego, ma silny aromat przypominający kwiat wrzosu. W smaku jest ostry, lekko gorzkawy. Charakteryzuje się wysoką zawartością białka przyswajalnego, dużą ilością aktywnych flawonoidów. Zawiera też w swym składzie witaminy A, B2, B6, C, PP.
Aktywne biologicznie składniki miodu wrzosowego działają pozytywnie w schorzeniach:

• dróg moczowych
• nerek
• gruczołu krokowego

Wywiera cenne działanie bakteriobójcze i przeciwzapalne w schorzeniach błony śluzowej, jamy ustnej i gardła. Stosowany jest też w stanach zapalnych jelit i biegunkach.

Miód nawłociowy - pochodzi z nektarujących kwiatów różnych odmian nawłoci, która obecnie staje się dominującą rośliną na nieużytkach. Późny termin kwitnienia nawłoci (sierpień, wrzesień), doskonale wypełnia występujące w tym okresie braki w pożytkach pszczelich. miód nawłociowy w stanie płynnym ma barwę żółtą, z lekkim zielonkawym odcieniem. Krystalizuje bardzo szybko, przybierając konsystencję drobnoziarnistą barwy szarej lub białej. Ma delikatny lekko aromatyczny zapach i odznacza się przyjemnym kwaskowatym smakiem. Ma średnią, lub wysoką aktywność antybiotyczną i może znaleźć zastosowanie jako;

•  produkt  wspomagający leczenie schorzeń wywołanych przez drobnoustroje, głównie stanów zapalnych pęcherza i dróg moczowych.

Miód spadziowy - ze względu na swoje największe walory opiszę w oddzielnym poscie.

Ogólna charakterystyka i działanie miodu

Kończy się lato i dużymi krokami zbliża się do nas jesień a po niej zima. Już teraz warto zadbać o swoje zdrowie i zacząć uodparniać nasz organizm. Na rynku można znaleźć bardzo dużą ilość wszelakiego rodzaju leków, suplementów diety itp. specyfików. Nasuwa się więc pytanie,

"czy chcę znowu faszerować mój organizm tabletkami i innym syfem?"

Przypuszczam że większość z Was odpowie sobie NIE. Ale czy istnieje inna droga do zapewnienia sobie odpowiedniego "przygotowania" naszego organizmu do tej potyczki. Owszem - miód proszę Państwa.

Czym wiec jest miód - otóż jest to lepki i aromatyczny produkt o złocistej barwie, wytwarzany przez pszczoły z nektaru kwiatowego lub spadzi. Każdy dojrzały miód  oprócz niewielkiej ilości sacharozy ( max 5% ) i wody ( 13-20% ) zawiera w swym składzie 65-80% innych węglowodanów (cukry proste - glukoza i fruktoza, wielocukry - melecytoza, maltoza ), a także związki białkowe, kwasy organiczne, aminokwasy, olejki eteryczne i inne.

Dzięki temu miód uważany jest za produkt odżywczy, leczniczy, odtruwający a także smakowy. Powszechnie miód pszczeli stosowany od wieków w leczeniu schorzeń nazywany jest 

"pokarmem dla duszy i ciała"

Miód jest bardzo cennym produktem odżywczym, przede wszystkim dla ludzi zmęczonych ciężką pracą umysłową lub fizyczną. W dzisiejszych czasach miód wchodzi w skład diety: alpinistów, płetwonurków, sportowców.
Obecne w miodzie cukry proste biorą też udział w detoksykacji, tworząc w pewnym stopniu „płaszcz” chroniący przed działaniem zanieczyszczonego środowiska. Ponadto obniżają toksyczne działanie alkoholu, nikotyny oraz innych używek.

Odpowiadają za to:
- acetylocholina - która obniża ciśnienie i poprawia krążenie krwi;
- cholina - która działa ochronnie na wątrobę oraz zwiększa wydzielanie żółci;

Miód w swoim składzie zawiera również jony metali które odpowiedzialne są za stymulację produkcji czerwonych ciałek krwi i hemoglobiny.



Antybakteryjne właściwości miodu to wynik kompleksowego współdziałania paru czynników. Jednym z nich jest powstający nadtlenek wodoru. Bakteriostatyczne działanie miodu wywołane jest także jego wysokim ciśnieniem osmotycznym, jak również może być to efekt działania olejków eterycznych i flawonoidów, występujących w miodzie w niedużych ilościach.
Miód odznacza się również właściwościami przeciwzapalnymi, odnawiającymi i oczyszczającymi.
U dzieci spożycie miodu wzmaga rozwój umysłowy i zwiększa odporność na choroby. Dzieci w wieku 1–4 lat powinny dostawać 7 g (1 łyżeczka) dziennie; dzieci w wieku 5–12 lat powinny spożywać 15–40 g miodu dziennie.
Nie należy podawać miodu dzieciom poniżej 1 roku życia ze względu na naturalnie występujące w miodzie bakterie Clostridium botulinum, które mogą doprowadzić do zachorowania na botulizm dziecięcy.

Dorośli powinni spożywać łyżkę miodu na czczo przed śniadaniem. Można również zrobić samemu własną miksturkę - mianowicie rozpuścić łyżkę miodu w połowie szklanki letniej* ( nie wrzącej ) wody, dodać kilka kropel soku z wyciśniętej cytryny i po odczekaniu 10 - 15 minut wypić, również na czczo.

*- w wodzie letniej tzn. której temperatura nie przekracza 40 stopni C,ponieważ wyższa temperatura zabija właściwości miodu.

Pozostaje powiedzieć - na zdrowie. 

Jeśli macie inne metody zastosowania miodu - podzielcie się z nimi.